02 - 2024 - Reis 172 Duitsland - Moezel & die romantische Strasse

Vanwege de hevige regenval in het stroomgebied van de Moezel konden we pas dinsdag 28 mei bij de camping in Pommern terecht. Sommigen vertrokken later van huis, anderen verbleven een paar dagen op een andere camping. Die dag kwamen de meesten op camping Moselwunder aan. De camping had onder water gestaan, maar er was zichtbaar hard gewerkt om de gasten te ontvangen.  Weerzien en begroeting van elkaar waren hartverwarmend. Ook zij die voor het eerst meegingen werden snel in de groep opgenomen. Na de koffie of iets anders ging ieder aan het werk om zijn plaats in te nemen. ’s Avonds kwamen we bij elkaar en opende de toerbegeleider het kamp met Schriftlezing en dankgebed. Globaal werden plannen doorgenomen en kwamen ideeën voor uitstapjes en activiteiten aan de orde.

De volgende dag Cochem, daar streken we eerst op een terrasje neer. Daarna wandelden en keken we in groepjes rond in het fraaie historische centrum. We kwamen onder de indruk van de enorm hoge waterstanden die er in de geschiedenis geweest zijn, aanduidingen op gebouwen lieten die zien. Na wat regen kwam zonneschijn. Aan de Moezel-oever genoten we van rust, uitzicht en eten.
’s Middags ging het grootste deel van de groep naar de geheime Bundesbank. In de tijd van de koude oorlog lag in deze bunker, diep in de heuvel vanuit een gewoon woonhuis, het alternatieve geldsysteem, voor het geval de landen van het Oostblok dat noodzakelijk maakten. Indrukwekkend welke denk- en werkkracht daarvoor zijn aangewend. Toen we terugkwamen op de camping bleek die vol gelopen met kampeerders. Vanwege Sacramentsdag hebben Duitsers een extra vrije dag en dus een lang weekeinde.
Vrijdag maakten we in twee groepen een fijne fietstocht langs de Moezel, via Treis-Karden, Müden en Burgen. Bijzonder was dat precies een schip uit Dordrecht in de sluis lag om geschut te worden, altijd een boeiend schouwspel. Onderweg genoten we van het steeds wisselende landschap en  natuurschoon. Via de andere oever fietsten we terug en deden de aanliggende plaatsen aan. Anderen maakten een wandeling en bezochten Burg Eltz, een sprookjesachtig kasteel. Zaterdag maakten we vanuit Pommern een boottocht stroomopwaarts tot Beilstein. Een kleinschalige parel waar flink geklommen moest worden, maar zicht en uitzicht vergoedden veel. Zo mooi en compact gebouwd dat het niet vreemd is dat het vaak diende als decor voor films.

De zondag begint met een lied voor een jarige, daarna keken en luisterden we in een voortent naar een kerkdienst uit Nijkerk. Bij de koffie – met traktatie – spraken we daarover door. De middag wordt gebruikt voor het volgen van de eigen kerkdienst en wandelen, waar de omgeving zich heel goed voor leent.

Maandag wordt deels besteed aan opbreken en inpakken, dinsdag vertrekken we naar de volgende camping in Creglingen.  Maar eerst genieten we van een maaltijd die de campingkok en zijn helpers op hun vrije dag (!) bereiden en opdienen. Tot ieders verrassing moet er contant betaald worden. Een van ons heeft genoeg geld bij zich en dient als bank van lening, voordeel van een groep.

Via niet altijd dezelfde route bereikt ieder gezond en wel de camping in Münster [Creglingen]. Hier krijgen we een plaats aan een “eigen” doodlopend straatje, heel leuk en knus. Als iedereen geïnstalleerd is gaan we de volgende dag op verkenning uit. Het is hier heel mooi en het landschap is meer glooiend dan aan de Moezel, het ligt ook veel hoger. Het fietsen vanaf Creglingen naar de camping vergt flink wat spierkracht. De volgende morgen gaat een groep het “Hallenbad” op de camping proberen. Even lijkt het erop dat daarin een badmuts verplicht is, maar dat blijkt een verouderd voorschrift, andere reisgenoten hebben een meer actueel blad, zonder dit gebod. Het bad is niet groot, maar heel geschikt voor een verfrissende duik. Een verkenning leert dat voor fietsers de tocht naar Rothenburg ob der Tauber te zwaar is, zodat we de volgende dag met de auto daarheen gaan, een heel bijzonder historisch stadje. We beginnen met een wandeling op hoogte over een loopbrug aan de binnenzijde van de stadmuur. Talrijke beroemde personen van de hele wereld zijn ons voorgegaan en hebben de instandhouding ervan gesponsord en lieten hun naam in steen achter, de GTCC ontbreekt. Het plein bij het stadhuis en de omgeving zijn niet alleen mooi om te zien, je kunt er heerlijk op terrassen zitten, wat natuurlijk gebeurt. Een winkel met kerstspullen trekt veler aandacht, ondanks de hoge temperatuur. Een paar beklimmen de toren en komen met verhalen over het mooie uitzicht boven terug. Ook grappig : de kassier zit boven in.

De volgende dag is zonder – gezamenlijke – activiteit, maar sommigen trekken er met elkaar op uit, anderen nemen het ervan onder het motto “We hebben toch vakantie ?!” Weikersheim, verderop aan de Romantische Strasse, blijkt een bezienswaardigheid, Schloss en bijbehorende tuin niet minder. Extra bijzonder is een grote hoeveelheid bronzen beelden door de hele plaats heen, bekostigd door de gemeente. Het zijn vrouwenfiguren in sterk uiteenlopende houdingen. Enkele daarvan worden door groepsleden nagedaan, een enkel naakt krijgt uit puur medelijden een jasje omgehangen. Het dal van de Tauber blijkt vanaf van Creglingen een prachtig en vrijwel vlak liggend fietspad te hebben. Zaterdag strijken we in Röttingen neer naast een bakkerij, maar die dag sluit de zaak om 12.00 uur is zijn niet alle lekkernijen voorradig. Toch weten we onze maagjes goed te vullen op het zonovergoten terrasje. Een deel van de groep fietst verder door het dal en belandt op het stadsplein van Weikersheim en is getuige van het hele spektakel dat zich voor de kerk afspeelt, voordat een bruidspaar naar binnen gaat voor de plechtigheid. In de avond genieten we van een gezamenlijke bbq.

Op zondagmorgen gaan we naar de Evangelische Kirche in Creglingen. Als groep zijn we in de meerderheid onder de kerkgangers. Het is een doopdienst waarin de dopeling veel meer aandacht van de familie krijgt dan Woord en sacrament. Het gezamenlijk in verschillende talen uitspreken van de geloofsbelijdenis en het Onze Vader heeft iets moois. In de middag of avond kijken en luisteren we naar de eigen dienst, sommigen met elkaar een Nederlandse kerkdienst, een fijne aanvulling.

De dagen erna worden tochten uitgevoerd naar o.a. Bad Mergentheim met een bron met genees-krachtig water. De stad zelf is een plaatje en het park is een uitgebreid bezoek meer dan waard. Voor de muziektent reageert het waterorgel op de klanken van ingeblikte muziek, een mooi schouwspel. Even later speelt een orkestje veelal bekende muziek. De laatste stad die we in deze omgeving aandoen is Würzburg, een echte aanrader. We verkennen het centrum te voet of in een treintje waarin panden en geschiedenis worden toegelicht. De bijzondere bebouwing, prachtige barokke kerken en de brug over de Main brengen ons in verrukking. De volgende dag gebruiken we voor een laatste blik in deze buurt en het inpakken en reisklaar maken voor de rit naar de volgende camping.
’s Avonds genieten we met elkaar van een maaltijd in het restaurant naast de camping, waarbij smaak en sfeer om de voorrang strijden.
Naar keuze reizen we alleen of met anderen naar camping Am Richterbichl in Rottenbuch. Omdat de mover van een caravan weigert duwen enkelen van ons die op zijn plek. Zaterdag wordt gebruikt om “stad en ommeland” te verkennen. Zondag gaan we in de morgen naar Peiting, Herzogsagmühle waar we aan de eredienst van de Evangelische Kirche deelnemen. Hier kan dat : liederen op bekende melodieën, goed verstaanbare en inhoudelijke verkondiging van het Woord met gezamenlijk belijden van het geloof en bidden van het “Vater unser im Himmelreich”. ’s Avonds gaan de meesten naar de abdijkerk in Rottenbuch voor een indrukwekkend concert op het heel bijzonder vormgegeven orgel. De kerk is uitbundig versierd in wit en goud, karakteristiek voor Beieren ; je weet niet waar je het eerst of het laatst naar moet kijken.
Maandag zouden we de Tegelberg bij Schwangau bestijgen, maar vanwege het weer stellen we dat een dag uit. Een onverwachte “vrije” dag, die op allerlei manieren toch nuttig en/of aangenaam gebruikt wordt. Sommigen maken een rit met de “Camping Expres” o.a. naar de Schonegger Käse-alm, anderen kijken vanaf Hohenpeissenberg naar o.a. de hoogste berg van Duitsland, de Zugspitze. Dinsdag bedwingen we de Tegelberg, vlakbij het bekende kasteel Neu-Schwanstein. Vooraf is afgesproken hoe ieder dat zal doen : lopend omhoog, te voet dalend of zowel naar boven als naar beneden met de kabelbaan. Ieder geniet met volle teugen van traject en uitzichten. De lopers zijn trots op hun prestatie, een van de dalers glijdt uit, maar gelukkig blijft het bij wat schrammetjes.
Op de camping worden zij, die etenswaren onder camper of caravan bewaren, gestraft. Er is een dier dat daar ook trek in heeft. Een deel wordt verderop teruggevonden. Ook afval is niet veilig, hoger opslaan is het parool en dat blijkt te helpen. We stellen een buitenactiviteit uit vanwege het weerbericht, regen en stevige windstoten. Toch blijkt er nog allerlei mogelijk en maken verschillende combinaties uitstapjes, in de avond spelen we jeu de boules. Het afscheid nadert voor een koppel, zij trekken nog Oostenrijk in, en daarom houden we in de kring alvast de evaluatie en schuiven we bij de Italiaan in Rottenbuch aan voor het afscheidsmaal, dat goed in de smaak valt. We kijken terug op een prachtige vakantie met veelal prachtig weer. We danken de Heer. Tranen van ontroering vloeien bij het echte afscheid de volgende morgen. De dagen erna ondernemen we met elkaar nog diverse activiteiten, o.m. een tocht naar Garmisch-Partenkirchen waar we aan de voet van de van het Nieuwjaars-schansspringen bekende schans staan en wandelen. Het is er – ook in dit jaargetijde – prachtig. Sommigen maken een wandeling langs de Partnach Klamm, een indrukwekkende nauwe doorgang voor grote hoeveelheden water. Op de heenreis kwamen we door een – zo op het oog –  heel bijzondere plaats, Ettal. Een aantal brengt er op de terugweg een bezoek aan. Onvoorstelbaar : de kleine plaats herbergt een abdij met kerk waar je werkelijk “u” tegen zegt. Heel aangename verrassingen krijgen we zo in de schoot geworpen.
De laatste zondag bekijken en beluisteren we de opname van een kerkdienst uit het vaderland en worden gesticht door de verkondiging. De collecte brengt, incl. wat er over was van de pot, 291,- euro op. Dat gaat naar de ondersteuning van belijdende gereformeerde kerken in het Duitse taalgebied [SSRO]

Verschillende reisgenoten verjaren in deze vakantie, hun kampeermiddel wordt door anderen in het donker versierd en ’s morgens worden ze toegezongen en zij trakteren later op de dag, een mooie GTCC traditie.
Dankbaar vertrekt ieder dinsdag 24 juni richting huis.