03 2023 Najaars- en Jubileumkamp Rheeze

Verslag van het Najaars- en Jubileumkamp in Rheeze

De kampleiding was er al eerder, maar op 4 en 5 september kwamen de meeste deelnemers op camping ’t Veld aan. Koffie met koek bij de kampbegeleiders Peter en Truus vormden een hartelijk welkom. En dan iedereen even begroeten, zo leuk. Daarna uitpakken en installeren, waar nodig boden we elkaar de helpende hand. Dinsdagavond opende Peter het kamp en las psalm 8 en hield daarop een korte overdenking. We baden om Gods bewarende hand en een geslaagd kamp, maar ook voor hen die graag hadden deelgenomen, maar zich moesten afmelden.

In de kampgids staan 5 fietstochten waarbij we de verschillende richtingen van het Vechtdal en omgeving aandoen en ervaren de kenmerken ervan. Woensdag beginnen we met de tocht die ons naar Junne brengt met een heel geschikte lunch-locatie bij Beerze, een mooie start. Het pontje – op zonne-energie –  over de Vecht is later die maand uit de vaart, zodat we wijzigingen in sommige routes aanbrengen, maar uiteindelijk fietsen we ze alle vijf. “Wat is Nederland toch mooi”, zeggen we bij herhaling. Heel vaak komen we tegen het einde van de route “bij toeval” langs een terras. Afhankelijk van weer en temperatuur verwennen we onszelf met iets warms of juist iets kouds.

Vrije dagen en dagen waarop we gezamenlijk iets ondernemen wisselen elkaar af. Donderdagavond 7-9 geven 4 plaatselijke organisten in twee kerken in het centrum van Hardenberg een zgn. wandelconcert. Halverwege wandelen de bezoekers van de ene naar de andere kerk. Een flink deel van de groep was erbij en genoot. De volgende dag stappen we weer op de fiets. We gaan richting Gramsbergen en stallen we ons stalen ros bij de Vijvertuinen van Ada Hofman.

We komen onder de indruk van de afwisseling in aanleg van de vijvers en dat dit allemaal bedacht door 1 persoon, waarbij ze ook zelf aan de schop met de laarzen in grond en water stond, wat bijzonder ! Het avondeten genieten we in de kring, een barbecue op het veld, heel gezellig. Zaterdag 9 september vieren we de verjaardag van Anneke Barelds, natuurlijk verrast ze ons op iets lekkers. Na de koffie komt het animatieteam de camping rond en brengt haar een spontane aubade. “Wat een leuke verjaardag mocht ik zo beleven”, zegt ze later. ’s Avonds gaat een deel van de groep naar een zangavond in de Höftekerk in Hardenberg en konden heerlijk zingen.
Op de zondag waaiert de groep uit naar meerdere kerken in de directe omgeving, er is keus genoeg. Later in de middag doet een groepje het spel Köppen op veld Arend, best nog moeilijk, gericht gooien met die stokjes want die stuiteren alle kanten op, maar ontspannend.
Maandag komen meer deelnemers met hun caravan aan. Vanwege aangekondigd onweer wordt er links en rechts extra “hamertje-tik” gehoord. Met de komst van leden die niet met caravan komen, maar op de camping of in de buurt een onderkomen huren, is de groep compleet. Zij worden de volgende morgen in de kring welkom geheten. Die middag bezoeken we de kalkovens in Dedemsvaart en het museum daarbij. Wie kan en wil fietst, anderen gaan met de auto. In 3 groepen worden we door de geschiedenis van de Dedemsvaart, ontginning van het veen, de kalkovens en de plaatselijke gashouder geleid.Die laatste is, als een van de weinige in ons land, aan de slopershamer ontsnapt en is nu in gebruik als concertzaal en theater. Van onder de grond kom je erin. Veel bekende artiesten hielden hier hun try-out met een nieuwe voorstelling.

Twee maal leidt Albert Akkerman een deel van de groep door bijzondere natuurgebieden en leren we weer van zijn grote deskundigheid tijdens de wandelingen door een deel van het Vechtdal en de unieke Engbertdijksvenen bij Kloosterhaar.

Tijdens een fietstocht deden we in Gramsbergen bierbrouwerij “Mommoriete” aan. Een karakteristiek historisch gebouw met fraai terras aan het Twentekanaal, daar was het goed toeven. Om bij de kassa in een kleine ruimte naast de gelagkamer te komen moesten de meesten wel door de knieën, zo laag was de doorgang.

Bijzondere dingen horen er ook bij. Zo zie ik een keer Anneke Barelds zo ongeveer met het hoofd in de afvalbak in het toiletgebouw staan. “Zoek je wat, Anneke ?" , vraag ik. "Ja jong, ik ben m’n kiez’n kwiet.  Overal zugt, nergens te vind’n. Nu kiek ik of ze met de papieren zakdoekies hierin t’recht komm’n bent”. Ontknoping : later vraagt Albert haar nuchter : “Zitten ze niet in je mond ?  ….. “ Ach, ja man !”
Een ander voorval : Kees gaat douchen en is er helemaal klaar voor als hij ontdekt dat hij het pasje niet bij zich heeft. Niet blij, maar koud douchen is ook al zo wat ! Na te raden voorbereidingen is hij net onderweg als hij Fenny tegenkomt. Zij redt hem en leent hem haar pasje.

In de kring met allerlei bakgerei pannenkoeken bakken, een traditie. Dreigende wolkenluchten zorgden voor onrust en dat we sneller dan gewoon bakten en aten. Nog net op tijd heeft ieder het buikje rond. Een enkeling bakte het laatste beslag onder de luifel op. Donderdag 21 september sluiten we het kamp af met een gezamenlijke maaltijd op het veld. Ieder heeft iets bereid en dat alles komt op een rij tafels te staan. Een grote verscheidenheid aan gerechten, waarvan ieder kiest wat hem of haar aanstaat en geniet met volle teugen.
Na afloop, nog net voor donker, kijken we met elkaar terug en stellen vast dat het een heel fijn kamp is geweest met een plezierige, goede sfeer en prachtig weer. Heel goed voorbereid en begeleid door Peter en Truus Laan. Waarderende woorden, groot applaus en een attentie zijn hun deel.

Geleidelijk aan vertrekken sommigen, waarbij de blijvers, de vertrekkers uitzwaaien. Emotioneel bij wie we weten dat ze er voor het laatst bij waren. “Dag allemaal, goede reis, de Heer zij met jullie”. Er werden soms traantjes weggepinkt. Ja, dat is ook GTCC.

Ies van den Akker